İnsanlar yaşlandıkça günlük stres azalır: Çalışma

Penn State'de insan gelişimi ve aile çalışmaları profesörü olan David Almeida tarafından yapılan yakın tarihli bir araştırmanın bulgularına göre, günlük stres faktörlerinin sayısı ve insanların günlük stres faktörlerine duyarlılığı yaşla birlikte azalıyor.

Almeida, "Yaşlanmakla ilgili daha az stres yaratan bir şey var" dedi. "Bu, yaşlandıkça doldurduğumuz türden sosyal roller olabilir. Daha genç insanlar olarak, işler, aileler ve evler dahil olmak üzere daha fazla hokkabazlık yapıyor olabiliriz; bunların tümü günlük stres örnekleri yaratır. Ancak yaşlandıkça, sosyal rollerimiz ve motivasyonlar değişir. Yaşlı insanlar, sahip oldukları zamanı en üst düzeye çıkarmak ve eğlenmek istemekten bahseder."

Araştırma ekibi, Penn State'de Almeida tarafından yönetilen ve 20 yıllık bir süre boyunca 3.000'den fazla kişinin hayatındaki 40.000 günden fazla günlük yaşam hakkında ayrıntılı veriler toplayan ulusal bir çalışma olan Ulusal Günlük Deneyimler Çalışmasından (NSDE) verileri kullandı. 1995'te.

Katılımcılar, sekiz gün boyunca günlük stres düzeylerini değerlendiren telefon görüşmelerine katıldı. Bu günlük değerlendirmeler yaklaşık dokuz yıllık aralıklarla tekrarlandı ve sonuçta 20 yıllık boylamsal bir günlük günlük elde edildi.

Araştırmacılar, hem yanıt verenler tarafından bildirilen günlük stres faktörlerinin sayısında hem de bunlara karşı duygusal duyarlılıklarında günlük stresin etkisinde bir azalma gözlemlediler. Stresörler 25 yaşındakiler tarafından günlerin yüzde 50'sinden fazlasında, ancak 70 yaşındakiler tarafından günlerin yalnızca yüzde 30'unda rapor edildi.

Bildirilen günlük stres sayısındaki azalmaya ek olarak, Almeida ve meslektaşları, insanların yaşlandıkça, ortaya çıktıklarında günlük stres faktörlerine karşı duygusal olarak daha az tepki verdiklerini keşfettiler.

Günlük stresin 50'li yılların ortalarına kadar istikrarlı bir şekilde azaldığını kaydeden Almeida, "25 yaşındaki bir çocuk, stres etkeni yaşadığı günlerde çok daha huysuz oluyor, ancak yaşlandıkça, bu maruziyetleri nasıl azaltacağımızı gerçekten anlıyoruz" dedi. , insanların stres maruziyetinden en az etkilendiği zaman.

Bu veriler, 50'li yılların ortalarına kadar günlük stres etkeni raporlarında ve tepkisellikte bir azalma olduğunu ortaya koyarken, Almeida, ilk kanıtların, 60'ların sonlarında ve 70'lerin başlarında, daha büyük sorunlara ve günlük stres vakalarında küçük bir artışa yol açabileceğini öne sürdüğünü yazıyor.

Almeida'ya göre hepimiz çeşitli şekillerde yaşlanıyor ve yaşlanıyoruz. Nasıl yaşlandığımız, yalnızca karşılaştığımız zorluklara değil, aynı zamanda bu zorluklarla nasıl başa çıktığımıza da bağlıdır.

"Önceki çalışmalarımın çoğu, bu küçük, günlük stres faktörlerine baktı - bir toplantıya geç kalmak, bir eşle tartışmak, hasta bir çocuğa bakmak - ve bu olaylara verdiğimiz duygusal tepkilerin daha sonraki sağlığımız için belirleyici olduğunu keşfetti. ve kronik rahatsızlıklar, akıl sağlığı ve hatta ölüm dahil olmak üzere esenlik. Bu yeni araştırmayla, yaşlandıkça bu stres etkenleriyle daha iyi başa çıkmaya başladığımızı görmek cesaret verici. Ortalama olarak, günlük stres deneyimi iyileşmeyecek. daha kötü, ama aslında, daha iyi olsun."

(ANI girişleriyle)